ნაჩვენებია მასალა: 111-120
|
|
 ბიოგრაფია
პოლ
ეჟენ ანრი გოგენი 1848 წლის 7 ივნისს დაიბადა პარიზში, ნოტრ დამ დე
ლორეტის ქუჩის 52 ნომერში, გაზეთ ,,ნასიონალის" რედაქტორის -კლოვის გოგენის
ოჯახში. ბავშვობა
პერუში გამგზავრებამდე, რაკი დიდი გზა უნდა გაევლოთ, დედამ ნათლობა დააჩქარა და 1849 წ. 19 ივლისს ნოტრდამ დე ლორეტის ეკლესიაში პატარა პოლი მონათლეს. მამა ნათლობას არ დასწრებია ვოლტერიანული შეხედულებების გამო. ბიჭის ნათლია მისი ორლეანელი პაპა გიიომი იყო. სწორედ ამ დროს ცოლ-ქმარმა გოგენებმა ფლორა ტრისტანის ახლობელ მეგობარს, ენგრის მოწაფეს, სალონის მედალოსანს, მხატვარ ჟიულ ლორას სთხოვეს, პოლის პორტრეტი დაეხატა. ამ პორტრეტზე პატარა პოლი წელამდეა დახატული, შიშველია და ცალი ხელი გულზე უდევს. ბიჭს ცოცხალი, მრგვალი სახე აქვს, ღია ფერის, ოდნავ ჟღალი თმა, ქვეყნიერებას მიმნდობი თვალებით უყურებს (იხ. გალერეა)
პერუდან წამოსული, ორლეანის პანსიონში ჩარიცხული პოლი მეცადინეობებზე დადიოდა, მაგრამ, ჩვეული კალაპოტიდან ამოვარდნილი, იქაურობას ვერ შეეგუა. მანამდე თითქმის მხოლოდ ესპანურად ლაპარაკობდა, ახლა კი ძლივს ესმოდა მასწავლებლების, ამხანაგების, ირგვლივ მყოფთა ლაპარაკი და უცხოელი ეგონა თავი. ამიტომაც პანსიონში წარმატებები არ ჰქონია. სასწავლო საგნებს ძალზე გულგრილად ეკიდებოდა-ოცნებებს იყო აყოლილი. კარგ მოწაფედ არ ითვლებოდა, თუმცა ცუდიც არ ეთქმოდა. მასწავლებლებს საგონებელში აგდებდა ხოლმე ამ მეოცნებე, მონაცრისფრო-მომწვანო თვალებიანი რვა-ცხრა წლის ბიჭის უცნაური ქცევები.
1862 წ. დედას პარიზში მიყავს და დ'ანფერის ქუჩაზე პანსიონში მიაბარებს, ხოლო ორი წლის შემდეგ ისევ ორლეანში აბრუნებს, ამჯერად-კოლეჯში. |
|
|
|
ბიოგრაფია
XX საუკუნის დასაწყისში მხატვრობაში მრავალი ახალი მიმდინარეობა გაჩნდა.
მხატვრები სულ უფრო თამამ ექსპერიმენტებს ახარციელებდნენ, რასაც მათი
თანამედროვე ცხოვრება და ხელოვნებასთან დაკავშირებული ახალი თეორიებიც
უწყობდა ხელს. ამ მოვლენას ზოგჯერ "ავანგარდულ” მხატვრობას უწოდებდნენ. ამ
სტილის მხატვრებმა კიდევ ერთი მოძრაობა "სურეალიზმი” შექმნეს. მათი
შტაგონება იყო ადამიანის გონება, მისი არაცნობიერი ნაწილი და სიზმრები.
სურეალიზმზე დიდი გავლენა მოახდინა ცნობილი ფსიქიატრის ზიგმუნდ ფროიდის
თეორიებმა.ამ მიმდინარეობას ერთ-ერთი უძლიერესი ფანტასტი, სურეალისტი და
იმპრესიონისტია სალვადორ ფელიპ ჟასნტ დალი დომენიკი (ესპ. შალვადორ Fელიპ
ჟაცინტ Dალი Dომენიცჰ) (* 11 მაისი, 1904, ფიგერასი, კატალონია _ 23
იანვარი, 1989, ფიგერასი) ესპანელი მხატვარი, ფერმწერი, გრაფიკოსი და
სკულპტორი, სიურეალიზმის წარმომადგენელი.
სალვადორ დალი დაიბადა 1904 წლის, 11 მაისს ესპანეთში. კატალონიურ ქალაქ
ფირეგასში, ნოტარიუსის იჯახში. სახვითი ხელოვნების შესწავლა დაიწყო
მუნიციპალურ სამხატვრო სკოლაში. 1914 წლიდან 1918 წლამდე აღზრდას გადიოდა
მშობლიურ ქალაქში მარისტების ორდენის აკადემიაში... |
|
|
|
|
|
|
მინდა
გესაუბროთ ევროპის ტრაგედიაზე, ტრაგედიაზე იმ კეთილშობილი კონტინენტისა,
რომელიც წარმოადგენს დასავლეთის სამყაროს მშობელი რასების სამშობლოს,
ქრისტიანული სარწმუნოებისა და ეთიკის ფუძემდებელს, ძველი და თანამედროვე
დროის კულტურის, ხელოვნების, ფილოსოფიისა და მეცნიერების აკვანს. ევროპა
რომ გაერთიანებულიყო მისი საერთო მემკვიდრეობის კოლექტიური მოხმარების
მიზნით, საზღვარი არ ექნებოდა 300 თუ 400 მილიონი ადამიანის ბედნიერებას,
კეთილდღეობასა და დიდებას. მაგრამ ევროპაში გაჩნდა საზარელი ნაციონალისტური
მოძრაობაც, რომელსაც საფუძვლად დაედო ტევტონური ერების სწრაფვა
ძალაუფლებისკენ _ ამ მოძრაობამ მე-20 საუკუნეში თვალნათლივ დაგვანახა
მშვიდობისა და კაცობრიობის სამომავლო პერსპექტივების რღვევა.|
"მე ის ვიცი, რომ გადავწყვიტე ვიცხოვრო ისე, თითქოს ეს ჩემი უკანასკნელი წამია..”
"თუ არ აპატიებ,ვერასოდეს ვერ მოიშორებ დანაშაულის გრძნობას, არასოდეს არ გაგიყუჩდება ტკივილი” ” დააფასე შენი დრო ამ პატარა დედამიწაზე, გაიხსენე, ღმერთი ხომ ყოველთვის გაპატიებდა ხოლმე, ჰოდა, შენც აპატიე”… ” ყოველთვის უნდა იცოდე როდის ჩაიქნიო ხელი,როდის დაასრულო რაგაც პერიოდი, როდის მიიხურო კარი…თუმცა მნიშვნელობა არა აქვს რას დაარქმევ "დასასრულს”, მთავარია, ერთ მშვენიერ დღეს ცხოვრების უკვე დამთავრებული ეპიზოდები წარსულში დატოვო” ” მოკვდა
მაშინ, როცა ცოცხალი იყო!” |
|