 |
|
ჰაინრიჰ ჰაინე: „არც ხილვით, არც არამიწიერი ექსტაზით,
არც ზეციური ხმით, არც სხვა რამ სასწაულებრივი სიზმრით არ შევდგომივარ გზას
ხსნისას, არა! ჩემი შინაგანი გასხივოსნება წიგნთან შეხვედრით მოხდა.
წიგნთან? დიახ, ეს გახლდათ ისეთივე უბრალო წიგნი, როგორც თავად ბუნებაა,
ისეთივე ყოველდღიური, როგორიც მზე, რომელიც გვათბობს, და პური, რომელიც
გვასაზრდოებს; წიგნი, რომელიც ისეთივე სიყვარულით, ისეთივე მაკურთხებელი
სიკეთით გვიმზერს, როგორც სათვალიანი, ხნიერი ბებია, რომელიც მთრთოლვარე
ბაგეებით მოუცილებლად კითხულობს ამ წიგნს". |
|
სიკვდილის ანგელოზები- ექიმები.. სწორედ მათზე გვექნება საუბარი დღევანდელ პოსტში და დაიმახსოვრეთ, ეს ძალიან საინტერესოა. დიდი ხანია ამ პოსტს ვწერ და როგორც იქნა მოვაბი თავი პირველ ნაწილს, იმედია არ დამეზარება და გავაგრძელებ : )) პ.ს. ამ პოსტით გილოცავთ სიყვარულის დღეს :D სხვათაშორის სერიულ მკვლელთა რიგებში პროფესიის მხრივ ექიმი არც ისე იშვიათად გვხვდება. შესაბამისად საინტერესოა, თუ რატომ მოქმედებენ ესოდენ განათლებული, წესით პაციენტის დასახმარებლად მომართული ადამიანები ასე?! კითხვას პასუხი რომ გავცეთ,სჯობს გამოვყოთ მოტივები. |
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
1890 წელი გაზაფხული… ” – დილაზე ლიზასთან მივიდა მისი მეგობარი ქალი და აღშფოთებულმა უამბო, ვანოს წუხელ ბაგრატიონების ქალი უთხოვიაო. ლიზას ჯერ სისხლი მოაწვა სახეზე, მერე გაფითრდა და რისხვა გამოეხატა. ვანო მოვარდა, ჩაუვარდა მუხლებში, სცადა აეხსნა, რომ დალეული იყო, რომ ეპატიებინა მისთვის. ისე ემუდარებოდა, მე ტირილი დავიწყე, მაგრამ ლიზამ კარისაკენ უჩვენა გზა… ლიზა ფეხმძიმედ იყო. ვანო გადაირია, როცა გაიგო – მოიშალეო. შემდეგ უთხრა, მე გავზრდიო, ფული გაუგზავნა, ლიზამ კი ცხვირპირში მიახალა გადმომცემს…” გვიამბობს თვითმხილველი… |
 |