უკეთესი შურისძიებაა-არ ემზგავსო მას,მინც გაწყენინა-მარკუს ავრელიუსი
ერთგულება,რომელიც ვაი-ვაგლახითაა შენარჩუნებული-ღალატს
ხოლოდ ორი გზა არსებობს წარმატებისაკენ : თავდაუზოგავი შრომა და სხვების სიბრიყვე.....ჟან დე ლა ბრუიერ
ვინც გრძნობს,მისთვის ცხოვრება ტრაგედიაა,მათთვის კი, ვინც აზროვნებს- კომედია.ჟან დე ლა ბრუიე
ბელინსკი:-ვინც წინ არ მიდის,ის უკან მიჰყვება.ერთ ადგილზე დგომა არ არსებობს.
... სადაც არის იდი, უნდა მოვიდეს ეგო.........ზიგმუნდ ფროიდი
ღმერთი სიყვარულია და ვინც სიყვარულით იარსებებს, იგი სამარადისოდ ღმერთთან იქნება.(წმ. ეფრემ ასური)
ხანდახან ისე მომენატრები, რომ არასდროს მინდა გნახო....ზიგმუნდ ფროიდი
მტკიცე მუხლით გვიწევს ბრძოლა დღეს ვინ იგებს? ბარსელონა!
კონფუცი-ადამიანს გონებისკენ სამი გზა აქვს: აზროვნება - ყველაზე კეთილი, მიბაძვა - ყველაზე ადვილი, გამოცდილება - ყველაზე ძნელი

ეს ლივერპულელი ბიჭები, თავის დროზე, მსოფლიოს ნებისმიერი ფოტოგრაფისთვის სანუკვარ სამიზნეს წარმოადგენდნენ, მაგრამ იმ ათასობით ფოტოს შორის, რომელიც მათთვის აშკარად თუ ფარულად გადაუღიათ, მაინც არის ერთი, ყველასაგან გამორჩეული და განსაკუთრებული.

"ფოტოგრაფიის შედევრი”, "გენიალური მარკეტინგული სვლა”, "საუკუნის მისტიფიკაცია”, – მსგავსი ეპითეტებით მოიხსენიებენ  მელომანები  შოუბიზნესის ისტორიაში ალბათ ყველაზე ცნობილ კადრს

1. ფიქსირებული განწყობის ცნება

იმის მიხედვით, რაც ზემოდ განწყობის შესახებ იყო ნათქვამი. უეჭველი ხდება, რომ ამ ცნებას ძირითადი მნიშვნელობა უნდა ჰქონდეს ფსიქოლოგიაში. ჩვენ ვიცით, რომ ადამიანის, თუ სხვა ცოცხალი არსების, გარემოსთან ურთიერთობის პროცესში პირველ რიგში განწყობა ისახება. ეს იმას ნიშნავს, რომ ამ ურთიერთობაში სუბიექტი ყველაზე ადრე როგორც მთლიანი იცვლება. და რომ ეს ცვლილება ობიექტური სიტუაციის შესატყვისია. რაც შეეხება ეხლა მის განცდებსა და მოქმედებას, ყველაფერი ეს _ როგორც ამგვარად შეცვლილი, ამგვარად განწყობილი სუბიექტის განცდა და მოქმედება _ შეიძლება მხოლოდ მეორადი, უშუალოდ ამ განწყობის ფონზე აღმოცენებული მოვლენები იყოს.
გასაგებია, რომ განწყობის მოქმედება ნორმალურ შემთხვევებში სრულიად არ გვხვდება თვალში: იგი საერთოდ შეუმჩნევლად მიმდინარეობს, რამდენადაც ცხოვრების ნორმალურს მიზანშეწონილ მსვლელობას უდევს საფუძვლად.

ორგანიზმი როგორც მთლიანი მოქმედობს. იგი როგორც მთლიანი უპასუხებს გარემოს ზემოქმედებას; და ამის შესაძლებლობას მას, როგორც ზემოდ დავინახეთ, მისი საოცარი ანატომიური და ფიზიოლოგიური თავისებურება აძლევს . მაგრამ ამ მთლიან მოქმედებას მხოლოდ იმ შემთხვევაში ექნებოდა აზრი, თუ რომ იგი მიზანშეწონილად წარიმართებოდა, ესე იგი, თუ რომ იგი ორგანიზმს მისი მოთხოვნილებების დაკმაყოფილებისა და გარემოსთან საზოგადოდ უკეთ შეგუვბის შესაძლებლობას მისცემდა. ჩვენ ვიცით, რომ ცოცხალ ორგანიზმს სწორედ ასეთი მიზანშეწონილი მოქმედების უნარი ახასიათებს. უამისოდ იგი დაიდუპებოდა, უამისოდ სიცოცხლე საზოგადოდ შეუძლებელი იქნებოდა, უამისოდ მის მოქმედებას არავითარი აზრი არ ექნებოდა.