ნაჩვენებია მასალა: 961-970
რომის პაპი ( ლათ.Papa < ბერძ. Papas - მამა), კათოლიკური ეკლესიისა და ვატიკანის სახელმწიფოს მეთაური. რელიგიური ტრადიციის მიხედვით რომის პაპი ითვლება მოციქულ პეტრეს მემკვიდრედ, ქრისტეს წარმომადგენლად ("ქრისტეს ვიკარად") და ეკლესიის ხილულ წინამძღვრად. ამჟამინდელი პაპი ბენედიქტე XVI არის პეტრე მოციქულის 265-ე მემკვიდრე. კარდინალთაგან რომის პაპს კონკლავი ირჩევს მთელი სიცოცხლის ვადით, 1523 წლიდან (კლიმენტი VII) 1978 წლამდე (იოანე-პავლე II) რომის პაპად პრაქტიკულად მხოლოდ იტალიელებს ირჩევდნენ. იტალიელთა გარდა მთელი ისტორიის მანძილზე არსებობდნენ ფრანგი (19-ჯერ), ბერძენი (15-ჯერ), სირიელი (7-ჯერ), ესპანელი (7-ჯერ), გერმანელი (6 -ჯერ), ეგვიპტელი (ალექსანდრიიდან, 2-ჯერ), ინგლისელი, პოლონელი, პორტუგალიელი და ჰოლანდიელი პაპები. |
ბუდიზმი (ასევე დჰარმა ან ბუდა დჰარმა, დაახ. ნიშნავს: კანონი, ან გაღვიძებულის კანონი), რელიგია, პრაქტიკული ფილოსოფია, ასევე ზოგიერთი წარმოდგენით ფსიქოლოგია, რომელიც ემყარება ბუდა შაკიამუნის (სიდჰარტა გაუტამას) სწავლებას. მომდინარეობს ძველი ინდოეთიდან, დაახ. ძვ. წ. VI - V საუკუნეებიდან. ბუდიზმი ინდოეთის სუბკონტინეტზე გავრცელდა ხუთი საუკუნის განმავლობაში ბუდას გარდაცვალებიდან, შემდგომ ორ ათასწლეულში კი დომინანტური რელიგია გახდა ცენტრალურ, სამხრეთ-აღმოსავლეთ და აღმოსავლეთ აზიაში. ამჟამად ბუდიზმი იყოფა სამ ძირითად ტრადიციად: თერავადა (სანსკრ. შთავირავადა), მაჰაიანა და ვაჯრაიანა. მსოფლიოში დაახ. 708 მილიონი მიმდევარი ჰყავს და ერთ-ერთ მსოფლიო რელიგიად ითვლება. მიმდევართა რაოდენობით მეხუთეა მსოფლიოში ქრისტიანობის, ისლამის, ინდუიზმის და ტრადიციული ჩინური რელიგიის შემდეგ. |
სერგო
ორჯონიკიძე საბჭოთა სახელმწიფო და პარტიული მოღვაწე. დაიბადა 1886
წელს, გაღარიბებული აზნაურის ოჯახში, ქუთაისის გუბერნიაში. განათლება მიიღო
თბილისის ორწლიან სასწავლებელში, შემდეგ კი საფერშლო სკოლაში, რომელიც
1905 წელს დაამთავრა. ჟერ კიდევ მოსწავლეობისას გაწევრიანდა
სოციალ-დემოკრატიულ რგოლში. 1903 წლიდან კი რსდმპ (ბ) ფრაქციაში. დასავლეთ
საქართველოში ფერშლად მუშაობისას იგი აქტიურად ეწევა რევოლუციურ
საქმიანობას . 1909 წელს ორჯონიკიძე გადაასახლეს ენისეისკის გუბერნიაში,
საიდანაც ბაქოში გამოიქცა. Bბაქოს სდმპ კომიტეტის გადაწვეტილებით 1909 წლის
შემოდგომაზე მან მონაწილეობა მიიღო ირანის რევოლუციაში. სერგო ოჯონიკიძე
მუდმივად იმყოფებოდა პარიზში არსებულ რევოლუციურ ჯგუფთან კავშირში და
მუდმივად იღებდა ამ ჯგუფისაგან საჭირო ლიტერატურასა და მითითებებს. 1911 წელს იგი გაემგავრა პარიზთან ახლოს, ლენინის მიერ
ორგანიზებულ პარტიულ სკოლაში სასწავლებლად, საიდანაც რუსეთში დაბრუნდა
მეექვსე მოწვევის პარტიული კონფერენციის წევრის სახით. 1912 წლის იანვარში
ორჯონიკიძე არჩეულ იქნა ცენტრალური კომიტეტის წევრადGU და რსდმპ ბიუროს
წევრად. 1912 იგი სტალინთან ერთად დაბრუნდა პეტერბურგში სადაც
დაიჭირეს და სამი წელი კატორღა მიუსაჯეს. 1915 წ. კი იგი გადააგზავნეს
იაკუტსკში სამუდამო პატიმრობაში. 1917 წლის თებერვლის რევოლუციის შემდეგ
იგი დაბრუნდა პეტროგრადში. იყო პარტიის მეექვსე ყრილობის დელეგატი.
ოქტომბრის რევოლუციის შემდეგ დეკემბერში ორჯონიკიძე დაინიშნა საგანგებო
მნიშვნელობის კომისრად უკრაინის , სამხრეთ რუსეთისა და ჩრდილო კავკასიის
რეგიონებში. |
სიმართლის მაძიებელი გმირი: ინდურმა კლასიკურმა ლიტერატურამ, განსაკუთრებით კი შრავანას და მაჰარაჯა ჰარისჩანდრას ეპიკურმა ნაწარმოებებმა, უდიდესი გავლენა იქონია განდიზე, ბავშობის პერიოდში. ჰარისჩანდრას მოთხრობა, რომელიც ინდოეთის მეფესა და სიმართლის მიმდევარ გმირზეა, მთელი ბავშვობა არ ამოსდიოდა თავიდან განდის. თავის ავტობიოგრაფიაში, ის აღიარებს რომ ამ მოთხრობამ მასზე დაუვიწყარი შთაბეჭდილენა დატოვა. ის წერს, "თავიდან არ მცილდებოდა, და ვიცოდი, რომ განუწყვეტლივ უნდა მეთამაშა ეს როლი”. განდიმ ადრეული თვით-იდენტიფიკაცია სიმართლესთან და სიყვარულთან, უზენაეს ღირებულბებთან განიცადა რაც მას მთელი ცხოვრების მანძილზე გაჰყვა. |
1789 წელს საფრანგეთის აბსოლუტური მონარქია შეარყია რევოლუციამ, რომელსაც უდიდესი გამოძახილი მოჰყვა მთელ ევროპაში. რევოლუცია მოამწიფა იმდროინდელ საფრანგეთში გაბატონებულმა წოდებრიობის პრინციპმა, რომლის გამოც საზოგადოების ფენები არათანაბარ მდგომარებაში იმყოფებოდნენ. ფეოდალური არისტოკრატია და სამღვდელოება დიდი უფლებრივი უპირატესობით სარგებლობდნენ დაბალ ფენებთან შედარებით. მოსახლეობის უდიდეს ნაწილს სწორედ ეს დაბალი ფენები შეადგენდნენ. ესენი იყვნენ სოფლის გლეხები და ქალაქის მცხოვრებნი, ე.წ. მესამე წოდება-მეწარმეები, ვაჭარ-ხელოსნები, სხვადასხვა ქალაქური პროფესიის წარმომადგენლები, საუნივესიტეტო წრეები, სწავლულები. ამ უკანასკნელთა ზეგავლენით მესამე წოდებაში უფრო და უფრო ვრცელდებოდა შეხედულებები "ბუნებით კანენის და სამართლის” შესახებ, რაც ნიშნავდა ყველა ადამიანის თანასწორებას კანონის წინაშე. XVIII საუკუნის მიწურულს საზოგადოების უკვე დიდ ნაწილში იყო მომწიფებული აზრი, რომ უსამართლო წყობა აუცილებლად უნდა შეცვლილიყო სამართლიანით, რომელსაც ყველა ადამიანი "ბუნებითი სამართლით” იმსახურებდა. |
მამამისმა, ქ. ტურის მერის თანაშემწემ, გლეხური გვარი მალსა არისტოკრატიულ დე ბალზაკად გადაიკეთა. დედა პარიზის წვრილბურჟუაზიული ოჯახიდან იყო გამოსული. 1803 წლიდან ბალზაკი მიაბარეს ერთ-ერთ პანსიონში, 1807 წლიდან კი ვანდომის სასულიერო კოლეჟში. 1814 წელს ოჯახი პარიზში გადასახლდა. ბალზაკი ჯერ ნოტარიუსის კანტორაში მუშაობდა, თან ლიტერატურის ლექციებს ისმენდა სორბონის უნივერსიტეტში, 1816 წელს იგი მამის ნებართვით სამართლის სკოლაში შევიდა, რომელიც 1819 წელს დაამთავრა, მაგრამ ოჯახს განუცხადა, რომ მისი მოწოდება ლიტერატურა იყო, განმარტოვდა მანსარდში და წერას შეუდგა. |
|
ბიოგრაფიაგანათლებააკაკი წერეთელი 1852-იდან ქუთაისის კლასიკურ გიმნაზიაში სწავლობდა, 1859-იდან კი პეტერბურგის უნივერსიტეტის აღმოსავლური ენების ფაკულტეტზე, რომელიც 1863 წელს დაამთავრა კანდიდატის ხარისხით. სალიტერატურო და საზოგადოებრივი მოღვაწეობალექსების წერა აკაკი წერეთელმა ჯერ კიდევ ყრმობის ასაკში დაიწყო, 1859 წელს იგი უკვე რამდენიმე დაბეჭდილი ლექსის ავტორი იყო, ხოლო 1860 წელს გამოქვეყნებულმა ლირიკულმა ლექსმა ― "საიდუმლო ბარათი", რომელიც იმთავითვე სიმღერადაც გავრცელდა, ახალგაზრდა პოეტს ფართო პოპულარობა მოუტანა. მიუხედავად მატერიალური ხელმოკლეობისა, აკაკი წერეთელი არასდროს შესულა სახელმწიფო სამსახურში. მას უდიდესი დამსახურება მიუძღვის "ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების" დაარსებასა და მის მრავალმხრივ კულტურულ-საგანმანათლებლო საქმიანობაში, ქართული დრამატული საზოგადოების შექმნასა და მუშაობაში, ქართული ჟურნალისტიკის განვითარებაში, როგორც უაღრესად ნაყოფიერი და მნიშვნელოვანი პუბლიცისტური მოღვაწეობით, ისე ყოველთვიური ჟურნალის "აკაკის თვიური კრებული" (1897-1900) დაარსებით. იგი რედაქტორობდა აგრეთვე სატირულ-იუმორისტულ ჟურნალს "ხუმარა", რომლის ანტიცარისტული და ეროვნული მიმართულების გამო დაპატიმრებულიც კი იყო (1907). ილია ჭავჭავაძესთან ერთად აკაკი წერეთელი სათავეში ჩაუდგა ეროვნულ-განმათავისუფლებელ მოძრაობას საქართველოში და სიტყვით თუ საქმით, დაუცხრომლად, მიზანდასახულად იღვწოდა ქართველი ხალხის სულიერი აღორძინებისათვის, მასში ეროვნული თვითშეგნების ამაღლებისათვის. სწორედ ეროვნული მოტივი იმთავითვე იქცა აკაკი წერეთლის შემოქმედების ლაიტმოტივად. |
ტერაქტები ჰიტლერზედოკუმენტებით დასტურდება ჰიტლერზე ტერაქტის განხორციელების 42 მცდელობა. ის არაერთხელ გადაურჩა სიკვდილს დაუჯერებელი შემთხვევთობის წყალობით, რაშიც ის საკუთარი "ზებუნებრიობის" დასტურს ხედავდა. 1939 წელს შვეიცარიელმა მორის ბავომ სცადა ჰიტლერისათვის ესროლა, თუმც იგი მას საკმარის მანძილზე ვერ მიუახლოვდა და ამის გამო მცდელობა მარცხით დასრულდა. იმავე წელს მიუნხენის "ბიურგერბროის" ლუდის სარდაფში გეორგ ელსერის მიერ დადებული ბომბი აფეთქდა. ჰიტლერმა დაწესებულება აფეთქებამდე 2 წუთით ადრე დატოვა. 1943 წელს ჰენინგ ფონ ტრესკომ მოახერხა ბომბის ფარულად შეტანა იმ თვითმფრინავში რომლითაც ფიურერი მიფრინავდა. ბომბი არ აფეთქდა მექანიზმის ხარვეზის გამო. ამ მცდელობიდან რამდენიმე დღის შემდეგ რუდოლფ კრისტოფ ფონ გერსდორფს ჰიტლერი უნდა აეფეთქბინა ბერლინის "ცოიგჰაუსში" მოწყობილ გამოფენაზე. მცედლობა ამჯერადაც ვერ განხორციელდა. ჰიტლერმა გამოფენა მოსვლიდან ორიოდე წუთში ვადაზე ადრე დატოვა. 1944 წლის 20 ივლისს ფიურერის შტაბბინაში "ვოლფშანცეში" გრაფ კლაუს შენკ ფონ შტაუფენბერგის მიერ დადებული ბომბი აფეთქდა, მაგრამ ჰიტლერი ამჯერადაც სრულიად შემთხვევით გადარჩა. ნაშრომები
|
ჰოლოკოსტის სახელით ცნობილია მეორე მსოფლიო ომის პერიოდში გერმანიის ნაცისტური ხელისუფლების და მისი მოკავშირეების მიერ განხორციელებული ებრაელების, ასევე ბოშების, ჰომოსექსუალების და სხვა უმცირესობების მასიური გენოციდი. განადგურებული იქნა 6 მილიონზე მეტი ებრაელი. მოკლული საბჭოთა სამხედრო ტყვეების, პოლონელი ინტელექტუალების და სხვების გათვალისწინებით მსხვერპლის რიცხვი გაცილებით დიდია. ეტიმოლოგიაინგლისური სიტყვა "holocaust" გამოყენებული ლათინური ბიბლიიდან, ხოლო მასში ეს სიტყვა ბერძნულიდანაა ნასესხები. ნიშნავს "სრულად დაწვას". ინგლისური ტერმინი "holocaust" დღევანდელი მნიშვნელობით იხმარება 1910-იანი წლებიდან. ჰოლოკოსტის განმასხვავებელი ნიშნები
შეგნებული ცდა მთელი ეროვნების სრული განადგურებისა, რომელმაც ევროპის
60% ებრაელის და მსოფლიოს თითქმის 35% ძირითადად ევროპელი მოსახლეობის
განადგურებამდე მიიყვანა. ასევე ბოშების მეოთხედი თუ მესამედი მოსახლეობის,
დაახლოებით 10%-ის, უფრო მეტად ინტელიგენციისა. განადგურებული იქნა ასევე
50 ათასამდე სულით ავადმყოფი და ინვალიდი, 2 მილიონამდე საბჭოთა სამხედრო
ტყვე (ძირითადად შიმშილით), 10-დან 25 ათასამდე ჰომოსექსუალი, ათასობით იეჰოვას მოწმე
და ა.შ.
|