ზევსი

ბერძნულ მითოლოგიაში ოლიმპო ეწოდებოდა იმ მთას, რომელიც საბერძნეთის ჩრდილოეთში მდებარეობდა და სადაც ღმერთები ცხოვრობდნენ. ამიტომაც, ყველა ღმერთის ადგილსამყოფელი ოლიმპიური პანთეონია.

ზევსი – მიწისა და ცის გამგებელი, ადამიანისა და ღმერთების მბრძანებელი, ოლიმპის მთის მმართველი, ამინდის, ჭექა-ქუხილის,  კანონისა და სამართლიანობის ღმერთი. ის იყო კრონუსისა და რეას შვილი.

ზევსის ძმები: პოსეიდონი – ზღვათა მბრძანებელი, და აიდი – ქვესკნელის მბრძანებელი. ამ უკანასკნელს ცოლად ჰყავდა პერსეფონე, რომელიც ნაყოფიერებისა და მიწათმოქმედების მფარველი ქალღმერთის – დემეტრას ქალიშვილი იყო.

აპოლონი (ზევსის ძე) – მზის სხივის, სინათლისა და ხელოვნების ღმერთი იყო. აპოლონის ტყუპისცალი, მშვენიერი არტემიდა – ნადირობის ქალღმერთი, ტყის ცხოველებისა და ნადირთა ქალღმერთი. ზევსის ვაჟებიდან ყველაზე მხიარული და ხმაურიანი დიონისე იყო -ღვინის, მევენახეობის, გართობის, ფესტივალების, თეატრისა და სიამოვნების ღვთაება.

მუზები – ზევსისა და მნემოსინას (გონებისა და მეხსიერების ქალღმერთი) ცხრა ქალიშვილი – სიმღერის, ცეკვის, პოეზიის, ხელოვნებისა და მეცნიერების სხვადასხვა დარგების მფარველი ქალღმერთები იყვნენ. მათ შორის იყო ისტორიის მფარველი მუზაც – კლიო.

ცხრა მუზა: Clio, Thalia, Erato, Euterpe, Polyhymnia, Calliope, Terpsichore, Urania, Melpomene

ზევსის ქალიშვილი - ათენა სიბრძნის მოყვარეულებს, ხელოვნებას, ქალაქებს მფარველობდა, ხოლო ომების დროს, სამართლიანობისათვის მებრძოლ ადამიანებს ეხმარებოდა.

ათეანასაგან თავისი ხასიათით სრულად განსხვავდებოდა ზევსის ვაჟი არესი – მუხანათური, უსამართლო ომის ღმერთი.

ჰადესი – ქვესკნელის ღმერთი.

ჰელიოსი – მზის ამოსვლა-ჩასვლის ღმერთი.

ზევსს ჰყავდა მომხიბვლელი ასული, ზღვის ქაფიდან შობილი აფროდიტე – სიყვარულისა და სილამაზის ქალღმერთი და კოჭლი, ულამაზო ძე ჰეფესტოსი – ცეცხლისა და მჭედლების მფარველი ღვთაება.

ამალთეა იყო თხა, რომელმაც კუნძულ კრეტაზე ზევსს რძე აწოვა, სანამ დედა მას კრონოსისაგან მალავდა.

საინტერესოა, რომ ქართულ მითოლოგიაშიც არის ნადირთმფარველი ღვთაება, რომელიც სატირის მსგავსად, ნახევრად ვაცი (ანუ მამალი თხა) და ნახევრად ადამიანია – ოჩოკიჩი.

ბერძნული მითოლოგიის თორმეტი ტიტანიდან ერთ-ერთი ტიტანია ატლანტი, რომელიც საკუთარი მხრებითა და ხელებით აკავებს ცის თაღს.

ზევსი ღმერთებსა და ადამიანებს თავის ნება-სურვილს ატყობინებდა სიმპატიური ვაჟიშვილის, სპეციალური შიკრიკის – ჰერმესის მეშვეობით. ჰერმესი ადამიანებს ყველა საქმის კეთილად დამთავრებაში ეხმარებოდა. იგი ასევე იყო ვაჭრების მფარველი ღმერთი.

ტაროსი იყო ადამიანისა და ღრუბლების ღმერთი.

სტიქსი - მიწისქვეშა მდინარე, რომელზეც ხარონს მიცვალებულთა სულები გადაჰყავდა.

ლეთა – ძვ. ბერძნულ მითოლოგიაში მიწისქვეშეთის მდინარე დავიწყებისა. მისი წყალობით მიცვალებულების სულებს ავიწყდებოდათ დედამიწაზე გადატანილი ტანჯვა.

მარმარილოს სარკოფაგზე გამოსახული პროცესი, რომელიც დიონისეს ყოფასა და მისი განკარგვის სფეროს გამოსახავს